در فوتبال حرفه ای ، نقل و انتقالات عملی است که بازیکن تحت قرارداد بین باشگاه ها منتقل می شود. این به انتقال ثبت نام بازیکن از یک باشگاه فوتبال به باشگاه دیگراشاره دارد. به طور کلی ، بازیکنان فقط می توانند در طول دوره نقل و انتقالات و طبق قوانینی که یک هیئت حاکمه تعیین کرده است ، منتقل شوند. معمولاً نوعی غرامت برای حقوق بازیکن پرداخت می شود که به عنوان هزینه انتقال شناخته می شود.
وقتی بازیکن از یک باشگاه به باشگاه دیگر منتقل می شود ، قرارداد قدیمی آنها فسخ می شود و با باشگاه جدیدی که به آنجا می روند مذاکره می کنند. در برخی موارد نقل و انتقالات می تواند به صورت مشابه با معاملات بازیکن اجرا کنند ، زیرا تیم ها می توانند به عنوان بخشی از جبران خسارت ،از بازیکن دیگری در میادین خود استفاده کنند
طبق اعلام فیفا ، از ژانویه تا سپتامبر 2018 تعداد 15،049 نقل و انتقالات بین المللی بازیکنان مرد با هزینه 7.1 میلیارد دلار ایالات متحده و 577 انتقال بین المللی بازیکنان زن برای 493.235 دلار آمریکا انجام شده است. [1]
انتقال در فوتبال چه مفهومی دارد
مفهوم انتقال فوتبال برای اولین بار پس از معرفی فدراسیون فوتبال (FA) بعد از سال 1885 ، در انگلستان به وجود آمد. قبل از آن ، یک بازیکن می توانست یک یا چند مسابقه برای هر باشگاه فوتبال انجام دهد. پس از آنکه فیفا در سال 1885 فوتبال را حرفه ای را تشخیص داد ، سعی در کنترل بازیکنان حرفه ای با معرفی یک سیستم ثبت نام بازیکن داشت.
بازیکنان مجبور بودند هر فصل در یک باشگاه ثبت نام کنند ، حتی اگر در همان فصل قبل با همان باشگاه بماند. تا زمانی که آن بازیکن برای آن فصل ثبت نام نکرده باشد ، بازیکن اجازه بازی نخواهد داشت. هنگامی که بازیکنی در یک باشگاه ثبت نام کند ، اجازه ندارد در همان فصل بدون اجازه فیفا و باشگاهی که ثبت نام خود را انجام داده ، در باشگاه جدید ثبت نام کند یا در یک باشگاه دیگر بازی کنید. با این حال بازیکنان قبل از شروع هر فصل برای پیوستن به باشگاه دیگری آزاد هستند ، حتی اگر باشگاه سابق آنها مایل به حفظ آنها باشد.
مدتی پس از تشکیل لیگ فوتبال در سال 1888 ، لیگ فوتبال تصمیم به معرفی سیستم حفظ و نقل و انتقالات گرفت که باعث می شود باشگاه ها را از فریب بازیکنان سایر باشگاه ها محروم کند ، از این طریق مانع از دست رفتن باشگاه ها بازیکنان خود و جلوگیری از تسلط لیگ بر تعداد انگشت شماربازیکن می شوند. باشگاه های ثروتمند از ابتدای فصل 1893 تا 1893 به بعد ، هنگامی که بازیکنی در باشگاه لیگ فوتبال ثبت نام نمود، حتی در فصول بعدی ، بدون مجوز باشگاهی که در آن ثبت نام کرده بود ، نمی توانست در هیچ باشگاه دیگری ثبت نام کند.
حتی اگر قرارداد سالانه این بازیکن با باشگاهی که ثبت نام آنها را انجام داده بود تمدید نشده است ، اعمال می شود. این باشگاه موظف به بازی کردن آنها نبود و بدون عقد قرارداد ، این بازیکن حق دریافت حقوق و دستمزد را نداشت. با این وجود ، اگر این باشگاه از انتشار ثبت نام خودداری می کرد ، این بازیکن نمی توانست برای هیچ باشگاه دیگری در لیگ فوتبال بازی کند. باشگاه های لیگ فوتبال به زودی به دلیل توافق برای آزادی یا انتقال ثبت نام این بازیکن ، از هر باشگاه لیگ فوتبال دیگر تقاضا و درآمد دریافت می کردند.
در سال 1912 چارلز ساتکلیف وقتی که با موفقیت نماینده باشگاه خود استون ویلا در زمان پرونده کینگابی بود ، به ایجاد قانونی بودن این سیستم نگهدارنده و انتقال کمک کرد. بازیکن سابق ویلا ، هربرت کینگابی ، به دلیل ممانعت از بازی وی ، این پرونده را برای این باشگاه به عمل آورده بود. با این حال ، یک استراتژی نادرست که توسط مشاور کینگابی دنبال می شود ، منجر به رد این پرونده شد.
در سال 1996 ، ادگار دیویدز هلندی نخستین بازیکن سطح بالا بود که از طریق حکم بوسمن با یک انتقال آزاد حرکت کرد
سیستم انتقال تا زمان تصمیم بوسمن بدون تغییر باقی ماند. این حكم پس از ژان مارك بوسمن ، یك فوتبالیست سابق بلژیك نامگذاری شده است كه در سال 1990 با برندگان جام بلژیك RFC Liège ثبت شد. [5] قرارداد وی منقضی شده بود و وی به دنبال انتقال به تیم فرانسوی دانکرک بود ، اما دانکرک از پرداخت مبلغ نقل و انتقالات 500000 پوندی که لیژ خواهان آن بود ، امتناع کرد. [5] بوسمن به دلیل عدم بازی نکردن او در بند و باری قرار گرفت و دستمزد او نیز 75 درصد کاهش یافت